ԻՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ

«Ես չեմ հավատում տգետ անհատների հավաքական իմաստությանը...». ԱՐՄԵՆ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ

Տարբեր ազգայնականների, արտաքին ուժերին փառաբանողների ու սաստիկ վրիժաբոցով նզովողների, կռապաշտության դարաշրջանը գովերգողների, «մեկ ծաղկով գարուն կգա, քանի որ մերն ուրիշ է» աղանդի հերձվածողների, ատոմակայանը փակելու կոչ անող «կանաչ էներգիայի» անհեռատես կողմնակիցների դարակազմիկ հայտարարություններին զուգահեռ ստվարացել է այն քաղաքական մեկնաբանների քանակը, ովքեր ՝ ուկրաինական դեպքերի կապակցությամբ, չարախնդում են. բա, նայե՛ք, թե ուր է տանում հեղափոխությունը ՝ ակնարկելով նաև հայրենի հողում տեղի ունեցած իրադարձությունները:

«Ուսուցչի ու ծնողի միջև խորացող կոնֆլիկտի պատճառն ու հետևանքը...». ՀԱՍՄԻԿ ՀԱԿՈԲՅԱՆ

Օրերս լայն քննարկման ու հակասական կարծիքների առիթ դարձավ երևանյան դպրոցներից մեկում արձանագրված տհաճ միջադեպը. հայրն իր երեխայի և նրա դասընկերների ներկայությամբ ապտակել էր ուսուցչին:

«Բանակից մինչև ... փողոցային շներ՝ պատճառները հասարակության մեջ են». ԱՐԹՈՒՐ ԱԹԱՆԵՍՅԱՆ

Ավելին, որպես սոցիոլոգ՝ բոլոր հիմնախնդիրների պատճառները հասարակության մեջ եմ փնտրում, կապում տվյալ հասարակության մեջ ապրող մարդկանց մտածելակերպի, արժեհամակարգի, մոտեցումների, վարքային նորմերի, ցանկությունների ու վախերի հետ։

«...Բայց մենք մեր երկրինն ե՞նք...». ՀՐԱՉՕ

Մտածենք, որ էս երկիրը մերն է: Վերջին հողակտորը, մնացած երկիրը մերն է: Եվ ինչպե՞ս անենք, որ մենք էլ լինենք երկրինը: Մե՛ր երկրինը: Կյանքո՛վ լինենք երկրինը: Աճյունի համար միշտ էլ տեղ ճարվում է»:

Ո՞Վ ԿՓՐԿԻ Քոչարի քանդակը

Ո՞վ կարող է փրկել Քոչարի քանդակն այսօր: Տեղադրել այն Երևանի կենտրոնում, վերադարձնել Երևանին, նվիրել Քոչարի քաղաքին, դարձնել հանրության, երևանցիների, Երևանի հյուրերի սեփականությունը: Ո՞մ է պետք բանտարկված, փթող արձանը: Մինչդեռ այնքա՜ն ներդաշնակորեն այն կարող է քաղաքային մշակույթի մաս դառնալ՝ քաղաք «վերադարձնելով» նաև մի ուրիշ Չարենցի:

«ՀԱՎԱՏԱ, լեռներն էլ դիզայն ունեն…»

Մարզում բարդ ա: Մեր գյյուղում բոլորն էլ միջին ապրող, հողագործ մարդիկ են: ...Մարզում էլ մարդ չկա, բոլորն արտագնա աշխատանքի են, պատվերները քիչ են, վարձատրությունը քաղաքի նման չի, սրանք բոլորը կապ ունեն: Դուրս եմ գալիս Արփիի գյուղամեջ, քչերն են հարցնում, թե բա Շավո ջան հայրդ ո՞նց ա: ...Բայց ես իմ գյուղը սիրում եմ: Կարող եմ տեղափոխվել, բայց մեկ ա ես կապված եմ իմ գյուղի օդ ու ջրի, մարդկանց հետ ու ընտանիքս էլ ինձ պես:

գործընկերներ

webtv.am

ՄԻՇՏ ՄՇԱԿՈՒՅԹԻ ՀԵՏ

zham.ru

ЖАМ-ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԺԱՄԱՆԱԿ

http://www.greentravel.am/en

ՃԱՆԱՉԻՐ ԿԱՆԱՉ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ, ԱՊՐԻՐ ԵՐԿԱՐ

mmlegal.am

ՄԵՆՔ ԳԻՏԵՆՔ ՁԵՐ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԸ