Բանաստեղծ եմ:

Երաժիշտ:

Մանկավարժ:

Նաև՝ հեռուստա-

լրագրող:

Բայց ավելի

շատ երևի

բանաստեղծ եմ:

Ինչո՞ւ:

Որովհետև

համարում եմ,

որ կյանքս

գրականացված

է, ավելի ճիշտ

գրականության

հետ սերտաճել է:

Գրականությունն

ինձ համար

աստվածա-

հաղորդության,

աստված-

առնչության

խորհուրդ ունի:

Գրականության

կենտրոնում

ոչ թե գրողն է,

այլ զրույցը,

գիրը,

տեքստը…

Խոսքը

տարբերում եմ

շաղակրա-

տությունից:

Իմ հերոսն էլ

Մարդն է՝

վախենալու

չափ ծանոթ,

հարազատու-

թյան չափ

շփոթեցնող

Մարդը:

Կարծում եմ,

որ եթե չես

կորցրել,

ուրեմն,

չես սիրել,

չես սխալվել,

չես համոզվել,

մեծ հաշվով՝

չես ապրել…