«Լիր ԱՐՔԱՆ...»

«ՀԱՅԵՐ» մեդիահարթակ
«ՀԱՅԵՐ» մեդիահարթակ

 

Մենք

հավատում 

ենք

մեզ:

 

thearmenians.am՝ «ՀԱՅԵՐ» մեդիահարթակը, դեռևս 2016-ի վերջերին սկսեց «Լուսանկարը՝ Հակոբ Բերբերյանի…» հատուկ նախագիծը: Այն մի մտահղացում էր, որը հնարավորություն էր ընձեռելու մեր ընթերցողներին «այցելել» ժամանակակից հայ լուսանկարչության ճանաչված անուններից մեկի՝ ծնունդով, բնույթով, տեսակով, իր ողջ էությամբ լուսանկարիչ Հակոբ Բերբերյանի անձնական արխիվ, և ծանոթանալու հայ ու համաշխարհային արվեստի, մշակույթի, այլ բնագավառների մեծանուն, հանրածանոթ մարդկանց այն բացառիկ լուսանկարներին, որոնք երբևէ չեն հրապարակվել: 

Առաջին «հանդիպումը» այս շարքում կայացավ տաղանդավոր երգչուհու՝ բացառիկ մեծության աստղ, Էլվինա Մակարյանի հետ: Մեր ընթերցողն առաջին անգամ thearmenians.am-ում տեսավ տարիներով չհրապարակված լուսանկարներ, ուր Էլվինա Մակարյանն իր տարերքում էր:

Այնուհետև «հանդիպումներ» եղան Խորեն Աբրահամյանի, մեծանուն նկարիչ Գրիգոր Խանջյանի, կինոռեժիսոր Արա Վահունու, հայ թատրոնի երևելիներից՝ Արմեն Խանդիկյանի հետ...Նրանք ներկայացան յուրովի, իրենց «անհայտ» կերպարներով, դրսևորումներով, որոնք տաղանդավոր լուսանկարիչը միայն կարող էր հավերժացնել:

Այսօր կրկին վերադառնում ենք Հակոբ Բերբերյանի արխիվին և ձեզ համար «դուրս բերում» հայ կինոյի ու թատրոնի մեծերից՝ ՍՈՍ ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ մի քանի անհայտ լուսանկար:

1997 թվականին իր ստեղծած «Համազգային» թատրոնում Սոս Սարգսյանը հաջողությամբ բեմադրում է շեքսպիրյան դրաման՝ «Լիր արքան», և ինքն էլ խաղում Լիրի դրամատիկ դերում: Մի առիթով վարպետն ասել է, որ «Շեքսպիրի դրամայի հերոսը հրաժարվել էր թագավորությունից, որովհետև հոգնել էր, իսկ թատրոնի մարդը հոգնելու կարիք չունի»:

Այս բացառիկ լուսանկարների ի հայտ գալու առթիվ գրող, կինոգետ Դավիթ Մուրադյանին, որը տարիներ առաջ տեսել էր Սոս Սարգսյանի Լիրը, խնդրեցինք 23 տարիների հեռվից կրկին «նայել» Սոս Սարգսյանի Լիրը ու փորձել հիշել իր ավելի քան քսանամյա զգացողությունները: Եվ ահա, թե ինչ ասաց Դավիթ Մուրադյանը. 

«Գրական գործերի հերոսները, որպես կանոն, երիտասարդներ են: Օրինակ՝ Համլետը: Բայց, եթե Համլետը չի զոհվում ու հաջողությամբ բարձրանում է գահ, ինչը նրա անժխտելի իրավունքն էր, անշուշտ, ապա, ծերանալով, դառնում է... Լիր: Միշտ այն զգացողությունն եմ ունեցել, որ Շեքսպիրը «Լիր արքան» գրել է հաղթանակած Համլետի ապագան իր մտքում ունենալով: Համենայն դեպս, դա նույն մենակությունն է...

Սոս Սարգսյանն այդ ահագնացող մենակությունն էր բերել բեմ: Այդ տարիներին նա արտաքնապես արդեն Լիր էր: Բավական էր նույնիսկ անխոս մտներ բեմ և իսկույն հավատում էիր, որ հենց այդ պերսոնաժն է: Բայց մի յուրահատկություն ուներ, մեկնաբանություն, որ գտել էր. այո, թագավոր էր, մի ժամանակ՝ ահեղ, իսկ հիմա դառնում էր սովորական մարդ: Դժբախտությունը մարդկայնացնում էր նրան... Սա էր հիմնական էմոցիոնալ տպավորությունը այդ ներկայացումից»:

«ՀԱՅԵՐ» մեդիահարթակ

գործընկերներ

webtv.am

ՄԻՇՏ ՄՇԱԿՈՒՅԹԻ ՀԵՏ

zham.ru

ЖАМ-ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԺԱՄԱՆԱԿ

http://www.greentravel.am/en

ՃԱՆԱՉԻՐ ԿԱՆԱՉ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ, ԱՊՐԻՐ ԵՐԿԱՐ

mmlegal.am

ՄԵՆՔ ԳԻՏԵՆՔ ՁԵՐ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԸ