ԱՐՑԱԽ

Սումգայիթ. «Սովորական ֆաշիզմ»...ԱՆԺԵԼԱ ՍԱՀԱԿՅԱՆ

Պահոցային փաստաթղթերից ու հրապարակված նյութերից տեղեկանում ենք, որ 1988 թ. փետրվարի 27-29-ը Ադրբեջանի իշխանությունները կազմակերպեցին Սումգայիթում բնակվող 18 հազար հայերի ցեղասպանությունն ու տեղահանությունը, որ Սումգայիթում սպանվել է, ոչ թե 26, այլ ավելի քան 400 հայ, տուժել և խեղվել են առնվազը հազար հոգի, այդ թվում՝ երեխաներ, կանայք, տարեց մամիկներ ու պապիկներ...

ՇՈՒՇԻԻ առաջնագծի «զինվորները»...

Առաջին անգամ մի քիչ ավելի երկար ժամանակով Արցախ մեկնեցի 89-ի փետրվարին: Երևանում արևոտ, բայց սառը փետրվար էր, Ստեփանակերտում՝ արևոտ ու տաք: Գրեթե անձյուն ձմեռ: Մեկնեցի «Էրեբունի» օդանավակայանից, «Յակ- 40» փոքրիկ, անհարմար ինքնաթիռով: Մեկնելու այլ տարբերակ չկար: Միակ տարբերակն էր: Արցախն «օղակված» էր Լաչինով, Քելբաջարով...: Ստեփանակերտի օդանավակայանում ադրբեջանական ՕՄՕՆ-ն էր՝ ռուս զինվորականների հետ: Ստուգում էին անթաքույց թշնամանքով, ավտոմատի փողով քրքրելով բեռները:  89-ի Շուշիում արդեն հայեր չկային: Ստեփանակերտը ծվարած էր Շուշիից իջնող ահռելի վտանգի տակ: Շուշեցիները Ստեփանակերտի միակ, կարծեմ «Ղարաբաղ» անհրապույր ու ավերակ հյուրանոցում էին՝ փախստական սեփական երկրում: Հայաստանը հեռվում էր, դեռ՝անհասանելի: Միակ բանը, որ ունեին արցախցիները՝ ոգին էր, անկոտրում ոգին, պայքարի մղումը, հույսը, հավատը, հեռանկարը, դեպի Հայաստան ճանապարհները...:

«Միևնույն է`հայոց ՇՈՒՇԻՆ ՀԻԱՍՔԱՆՉ Է...»

Խաղաղության անչափելիությունն ու պատերազմի գինը ամենից շատ զգում ես Շուշիում: Այն կարծես դաջված է Շուշիի ճակատին`հզոր ու վիրավոր: Եթե կա մեկը, որ  դեռ չի եղել այս սպիտակ ու լուսավոր քաղաքում, դեռ չի լսել Ղազանչեցոցի կիրակնօրյա պատարագի խորհրդավոր ձայնը, չի քայլել աշխարհի ամենասիրուն, նեղլիկ ու սալիկապատ փողոցներով, ուրեմն շատ բան է կորցրել:

Զաքարի Շուշին ու «ՎԱՐԱՆԴԱՆ»

Շուշիի փլատակումներից զերծ մնացած ներքնահարկերից մեկում նա պարապում ու պարապում էր մանչուկների հետ՝ ի հեճուկս թշնամու ռմբակոծությունների: Երեխաներն էլ ավելի ուժգին ու եռանդով էին երգում, կարծես մանկական իրենց ձայնով ցանկանում էին խլացնել թշնամու ինքնաթիռների հռնդյուն-ոռնոցը:

«ՇԵՆ»-ով՝ շենացնելու Արցախը

Հայրենիքի սահմանները, հավանաբար, չափվում է յուրաքանչյուր հայի սրտով ու երևակայական ընկալումներով...: Հայրենիք հասկացությունը միայն սերն ու կարոտը չէ, նաև անմնացորդ նվիրումն է երկրիդ հողին, ջրին, դժվարությունների, պատերազմի վտանգի տակ ապրող ժողովրդին։  

գործընկերներ

webtv.am

ՄԻՇՏ ՄՇԱԿՈՒՅԹԻ ՀԵՏ

zham.ru

ЖАМ-ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԺԱՄԱՆԱԿ

http://www.greentravel.am/en

ՃԱՆԱՉԻՐ ԿԱՆԱՉ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ, ԱՊՐԻՐ ԵՐԿԱՐ

mmlegal.am

ՄԵՆՔ ԳԻՏԵՆՔ ՁԵՐ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԸ