Հարություն Հարությունյան
Հարություն Հարությունյան

 

Լրագրող եմ:

 

Ազատ ժամանակ

գրում եմ:

 

Հիմնականում՝

արձակ:

 

Խաղարկային

երկու ֆիլմերի

սցենարի

հեղինակ եմ:

 

Դասախոսում եմ

ԵՊՖ

ինստիտուտում:

«Ախմախը». ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ

Այդպիսին է այս պատմությունը, որ գրվեց չգիտեմ, թե ինչու, ում համար, և  չգիտեմ` որտեղ, ինչու ծնվեց այն գրելու միտքը ու գրվեց: Գրվեց՝ իմ կամքից անկախ: Սա իրականում չկայացած կամ գուցե կայացած մի քանի ինքնասպանությունների պատմություն է, որ ամեն օր ամեն տեղ լինում է, որը մելանխոլիկներն ու սանգվինիկները յուրովի են մեկնաբանում, անհավատները հրճվում են, հավատացյալները` լռում:

«Զաբե՛լ, սոված եմ, հաց դիր...». ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ

Մի օր պապս տուն չեկավ: Սովորական բան էր, մեզ թվաց  ամառանոցում է գիշերել: Երկրորդ օրն էլ  չեկավ, և տատս որոշեց գնալ պապիս մոտ: Ամեն ինչ խաղաղ էր: Ես բակում վայելում  էի պապիս նվեր հեծանիվը, մայրս տաշտի մեջ  լվացքն էր ցողում, հայրս ու հորեղբայրներս գործարանում էին, երբ տատս անակնկալ հայտնվեց ու իրեն ոչ բնորոշ՝ աշնան դողացող տերևի պես շշնջաց. «Բեջանը կորել է, չկա»:

«Ամեն ինչ անցողիկ ա, պահն ա՝ հիասքանչ»

Ինչո˜վ ասես չի զբաղվի անգործ մարդը: Երբ աշխատանք, զբաղմունք չկա, ո˜վ ասես քաղաքականությամբ չի հետաքրքրվում: Հաճախ ինձ թվում է, որ մենք ՝ հայերս, քաղաքագիտության բնագավառում  բացառիկ ունակությունների տեր ենք:

ՊԱՐՏՎԱԾՔ 

Հայրս, հասարակ, բանվոր մարդ էր, բայց կյանքի փիլիսոփայությունը ճիշտ էր ընկալել, նա երբեք չմասնակցեց իր պարտության արարողությանը: Այն ժամանակ հաղթողը մեկն էր: Հիմա ուրիշ է, հաղթողները միշտ կան, պարտվողներն էլ իրենց չափով հաղթում են և բոլորը երջանիկ են, իսկ ինձ մնում է հիշել հորս՝ «թող սիկտիր ըլնեն»-ը և շարժվել առաջ: Առանց տրտնջալու:

գործընկերներ

webtv.am

ՄԻՇՏ ՄՇԱԿՈՒՅԹԻ ՀԵՏ

zham.ru

ЖАМ-ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԺԱՄԱՆԱԿ

http://www.greentravel.am/en

ՃԱՆԱՉԻՐ ԿԱՆԱՉ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ, ԱՊՐԻՐ ԵՐԿԱՐ

mmlegal.am

ՄԵՆՔ ԳԻՏԵՆՔ ՁԵՐ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԸ