ԶՐՈՒՅՑ

«Ճակատագրից որևէ մեկը չի խուսափել…».ԿԱՐԻՆԵ ՔՈՉԱՐՅԱՆ - ՍՈՒՔԻԱՍՅԱՆ

Նրան ճանաչում են գրեթե բոլոր հայերը: Գրեթե բոլոր հայերը սիրել են «Հեղնար աղբյուրի» Մանանին, գրեթե բոլոր հայ տղամարդիկ սիրահարվել են «Հայրիկի» Մայային, գրեթե բոլոր հայերն ատել են թուրք Թալեաթի «կնոջը»…իսկ նա միշտ եղել է նույն մարդը, որ սիրել է թատրոնը,կինոն, բեմը, մարդկանց:  Անցյալը, կյանքը, սերը, հիվանդությունը, ընտանիքը, ներկան...ասել է թե ճակատագիրը, որից որևէ մեկը չի խուսափել...

«...Գուցե շվեյցարականի նման չէ, բայց մեր կրթական ժամացույցն աշխատում է...». ԼԵՎՈՆ ՄԿՐՏՉՅԱՆ

Այսօր մենք կանգանծ ենք մի խնդրի առջև, երբ պետք է կրթական չափորոշիչներից անցնենք կրթակարգին, իսկ կրթակարգն այն է, երբ որոշում ես, թե երկիրն ինչպիսի երկիր է իրեն պատկերացնում, և ըստ այդմ ձևավորում ես երկրիդ կրթական հրամայականը, որովհետև կրթակարգն ինքը գործիք է: Մենք այսօր մեզ ինչպիսի՞ երկիր ենք պատկերացնում: Եթե ծառայությունների, տուրիզմի երկիր և այլն՝ սա մի կրթակարգի պահանջ ունի, եթե ատոմակայան ունեցող, լազերային, միջուկային ֆիզիկա զարգացնող երկիր և այլն՝ սա նշանակում է, որ մեր կրթակարգում դպրոցից պետք է դրվեն բոլորովին այլ չափանիշներ:

«Մենք չունենք երազանք, ունենք թախիծ, կարոտ և հիշողություններ...». ԱՐԹՈՒՐ ԱԹԱՆԵՍՅԱՆ

Համայնքային մտածողություն ցուցաբերելով` մենք միայն մտածում ենք նեղ, փոքր, սահմանափակ շահերի մասին, և անգամ երբ մեզ առաջարկվում է մտածել և աշխատել լայն դաշտում՝ որպես պետություն, մենք դարձյալ այդ պետություն երևույթը ընկալում ենք որպես համայնք` նեղացնելով և սեղմելով ընդհուպ մինչև առանձին խմբերի և անհատների շահերը: Առաջնորդվում ենք հետևյալով. կամ՝ «իմն է, և ես անում եմ ինչ ուզում եմ», կամ՝ «եթե իմը չէ, ապա չեմ պատրաստվում դրա օգտին աշխատել»: Այս վիճակն է, որ ակնհայտ է նաև այսօր և ուղեկցում է «անցում» կոչվածը:

«Ես նման բաներից չեմ վախենում...».ԱՐՄԵՆ ԱՄԻՐՅԱՆ

Թե ինչերից չի վախենում մշակույթի նախարարը՝ զրույցի ընթացքում, իսկ մինչ այդ ասեմ, որ ինձ համար, թերևս, ամենաբարդը երկրի մշակույթի նախարարի հետ զրույցն է: Դժվար է չտրվել գայթակղությանը, ու զրույցը չվերածել բանավեճի, քննարկման, կարծիքների փոխանակման, ընդհանրապես մշակութային խնդիրների շուրջ մտորումների: Բայց հարցազրույցը կանոններ ունի և ժուռնալիստական խնդիրը հարցադրումներ անելու և դրանց պատասխանները լսելու մեջ է՝ անկախ դրանց վերաբերյալ քո տեսակետների: Արմեն Ամիրյանի հետ զրուցեցինք բավական երկար: Այնքան, որ մշակույթի նախարարի աշխատանքային գրաֆիկը կարող էր տապալվել: Զրուցեցինք շատ անկեղծ: Անկեղծ լինելու «պայմանը» երկուստեք էր: Փորձեցինք անդրադառնալ գրեթե բոլոր ոլորտներին, չնայած, որ մշակութային խնդիրների շուրջ հարցադրումները կարող են անվերջ լինել: Գիտակցում էի, որ հարցազրույցը ծավալային է լինելու, բայց մի վախեցեք կարդալ: Զրույցն, իսկապես, անկեղծ է: Նույնիսկ խորհուրդ կտայի ոչ միայն կարդալ, այլև արձագանքել: Նախարարը հետևում է արձագանքներին:  

«Կարծես լսում էի թուրք զինվորների ձայները...».ՆԱՐԵ ՄԿՐՏՉՅԱՆ

Ֆիլմը սկսելու պահից մտածում էի, որ պետք է հասնեմ Կինոակադեմիայի մրցանակաբաշխությանը, քանի որ հասկանում էի, որ դա կատարյալ միջոց է հանրությանն իրազեկելու Հայոց Ցեղասպանության մասին: ...Սակայն անկախ նրանից, թե ինչ ես երազում, կամ ինչ ես պատկերացնում, տեսնել «Տան մյուս կողմը» Օսկարի կարճ անվանացանկում, դա մի հեքիաթային պահ էր: Գեղեցիկ ու անիրական էր թվում՝ տեսնել Հայոց Ցեղասպանության մասին ֆիլմը՝ Օսկարի կարճ անվանացանկում։

«Մարդկային ջերմությունից ավելի հուզիչ բան չկա ՄԻԱՅՆԱԿՆԵՐԻ մեր այս մոլորակում»

«Եթե հաշվի առնենք հենց միայն այն հանգամանքը, որ Շվեդիան այսօր զարգացած եվրոպական պետություն է, իսկ Հայաստանը՝ դեռ զարգացող, ո՛չ  այն է՝ եվրոպական, ո՛չ  այն է՝ ասիական թերպետություն, արդեն հասկանալի է, թե որքան տարբեր են  աշխարհայացքային և արժեհամակարգային խնդիրները մեր երկրներում: Բայց վստահ եմ՝ ժամանակակից շվեդ գրողը չէ, որ «մեղավոր» է  Շվեդիայի ներկա ձեռքբերումների համար, ինչպես որ ժամանակակից հայ գրողին չէ, որ պետք է մեղադրել Հայաստանի ներկա ձախողումների և հետընթացի համար»:

գործընկերներ

webtv.am

ՄԻՇՏ ՄՇԱԿՈՒՅԹԻ ՀԵՏ

zham.ru

ЖАМ-ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԺԱՄԱՆԱԿ

http://www.greentravel.am/en

ՃԱՆԱՉԻՐ ԿԱՆԱՉ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ, ԱՊՐԻՐ ԵՐԿԱՐ

mmlegal.am

ՄԵՆՔ ԳԻՏԵՆՔ ՁԵՐ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԸ