Արայիկ Մանուկյան
Արայիկ Մանուկյան

 

«ՀԱՅԵՐ»-ի

հիմնադիր,

գլխավոր խմբագիր

 

Ժուռնալիստիկան

համարում է

սեփական 

«ստորագրության

պատվի»

մասնագիտություն:

 

Հավատացած է, որ 

«Հորինել 

պետք չէ՝ ոչ

երկիր, ոչ

պետություն,

ոչ էլ

կենսագրություն:

Պատասխանատվությունն

ըստ ապրված

կյանքի է

լինելու:

Ոչ թե ըստ

հորինվածի»:

 

Իսկ անքննելի

այս սահմանումը 

հեղինակել է իր

ամենաժուռնալիստ

ընկերը՝ Այդին

Մորիկյանը:

Հայ տականքի «ԼՅՈՒՍՏՐԱՑԻԱ»-ն կամ «Խավարում»-ի անընդհատ տարիներ...

Լյուստրացնել, որպեսզի հետևեն «ինքնակատարելագործության բարձր ցանկությունն ու ազնիվ գործը»։ Սա հրամայական է, որովհետև «Պատմությունը կրկնվելու սովորություն ունի», եթե չասենք, որ այն արդեն իր սովորության հաճույքում է: Սա ճանապարհ է, որ տանում է դեպի «փրկություն ներսից» և խորհրդանշական է, որ ճանապարհն այդ անցնում է դեպի թումանյանական լույսը տանող բարձրունքը հաղթահարելով:

«Որքան քիչ է սերը, այնքան չարությունն է շատ...». ՏԻԳՐԱՆ ՄԱՆՍՈՒՐՅԱՆ

Օ, սերը… Ամենամեծ ուժն է: Մեր կարողությունների լավագույն մասը՝ մեր մարմնից սկսած մինչև հոգեբանություն, մինչև զգացական աշխարհ կամ սեր է կոչվում, կամ առնչվում է դրա հետ:

Երբ գալիս է «ԾԻՐԱՆԸ»

Երբ գալիս է «Ոսկե Ծիրանը», համաշխարհային կինոն ու նրա լեգենդները քայլում են Հայաստանում, միայն Հայաստանում, վայելում են Հայաստանն ու հայի ոգին, հայի շունչը, հյուրընկալությունը, նվիրումը, սերը ու դրանք տանում են աշխարհով մեկ, իսկ երեսառած Երևանին մնում է վայելել կինոն, շոգը, ամառը, գույները, զով երեկոների «Ծիրան»-յան ջազը, գիշերային կինոօրերի շունչը, սուրճ, սառը սպիտակ գինի և անսեթևեթ ու ազատ մարդկանց սիրուն ներկայությունը:   

«Օպերայի ՈՒՐՎԱԿԱՆԸ...»

Քսանհինգ տարվա անկախ Հայաստանը չի կարողացել լուծում գտնել մի հարցի՝ (երանի, իհարկե, մեկը լիներ այդ հարցը). ո՞վ է թատրոնի (թատրոնների) ղեկավարը՝ գլխավոր ռեժիսո՞րը, գեղարվեստական ղեկավա՞րը, տնօրե՞նը: Այս եռագլուխ համակարգին օպերային թատրոնում գումարվում է ևս մի քանի գլուխ. դիրիժորը, խմբավարը, առաջին ջութակը, գլխավոր սոլիստը և այլն՝ կախված յուրաքանչյուր անհատի ամբիցիաներից և նկրտումներից:

«Ամենահանճարեղ ստեղծագործությունն, ի վերջո, կյանքն է...». ՎԱՍԱԿ ԴԱՐԲԻՆՅԱՆ

Առհասարակ դժվար է ապրելը և՛ առանց ստեղծագործելու, և՛ ստեղծագործելով: Եթե հեշտ լիներ ապրելը, ես չէի գրի. ոչ մի դեպքում: Եթե կյանքը մեր ուզածով լիներ, մենք դրսևորվելու, վայելելու ու նաև էդ կյանքին ու ուրիշներին  օգտակար լինելու իմաստով բավարարված, ինքնաբավ լինեինք, երևի թե շատ քիչ մարդ կստեղծագործեր, չէր փնտրի ինքնադրսևորվելու այլընտրանք:

«ԱՎՐՈՐԱՅԻՑ»՝ «Ավրորա»...

Այո, մեր ժողովրդի ու մեր հասարակության բազմաթիվ դրսևորումներ՝ կենցաղավարությունից մինչև խորը մշակութաբանական շերտեր, մարդկային պարզ փոխհարաբերությունների ու հավաքական ինքնաարտահայտման բարդույթներից մինչև ամենատարբեր մտասևեռումներ, մտածողական նեղ ու ընդգրկուն չափումներից մինչև գոյաբանական երևույթների ընկալումներ, անձնական ու անանձնական արժեքային համակարգեր և բազմաթիվ, բազմաթիվ այլ մարմնավորումներ ուղղակիորեն շաղկապված են հայոց Ցեղասպանության և նրա հետևանքների հետ:

«Կյանքում ոչ մի բան հեշտ չի տրվում». ՄՈՆԻԿԱ ՄԽԻԹԱՐՅԱՆ

Մոնիկա Մխիթարյանը լեգենդար ֆուտբոլիստ Համլետ Մխիթարյանի դուստրն է ու աշխարհում ամենաճանաչված հայերից՝ Հենրիխ Մխիթարյանի քույրը: Նա, իհարկե, հանգիստ կարող էր ապրել իր ազգանվան ստվերում, բայց նա համառորեն  ու անդրդվելիորեն գնաց ի՛ր ճանապարհով՝ ինքնուրույն ու քայլ առ քայլ հաղթահարելով տեղ հասնելու անասանելի բարդ ուղին՝ հեռու ընտանիքից, մերձավորներից, ազգականներից: Նա էլ ի՛ր պարտքն ուներ, հորը փնտրելու ու գտնելու իր ընթացքը:

«Կինոն բիզնես չէ, մշակույթի մաս է, մենթալ կապիտալ է...». ՍՅՈՒԶԱՆ ԽԱՐԴԱԼՅԱՆ

Կինոն այսօր և միշտ Շվեդիայում մշակույթի մաս է: Ինչպես ամբողջ Եվրոպայում, այնպես էլ Շվեդիայում կինոն չի դիտարկվում որպես բիզնես, այլ դիտարկվում է որպես  մշակույթի կարևոր երևույթներից մեկը, որի մասին պետությունը պետք է հոգա, պետք է ստեղծի հնարավորություններ, պայմաններ, որպեսզի կինոն կարողանա ապրել: Սա Շվեդիայի մշակութային քաղաքականության հիմքերից է:

«Պատերազմ ուզողն է պայմաններ պարտադրողը». ՍՅՈՒԶԱՆ ԽԱՐԴԱԼՅԱՆ

Պայմաններ պարտադրողը պատերազմ ուզող կողմն է և ոչ թե չուզող կողմը: Ամեն գնով չես կարող գնալ խաղաղության: Ուրեմն պիտի պատրաստ լինես պատերազմի: Ուրիշ ձև չկա: Մանավանդ, որ մյուս կողմը նույնիսկ տրամադիր չէ քեզ լսելու: 

Երբ «մահվան մասին պատմում է կյանքը». ՎԱՀԱՆ ՏԵՐՅԱՆՆ ու...որբերը

Մենք ապրում ենք մի իրականությունում, որտեղ աղմուկը գերակշիռ է, իսկ լռությունը՝ արհամարհված, որտեղ կարևորն ու անկարևորը հաճախ խառնվում են՝ ստեղծելով զավեշտ ու ողբերգություն: Տեսնում ենք ճաշակ չունեցող հարուստների և մտածողություն չունեցող քաղաքական գործիչների, լսում ենք ինքնասիրություն չունեցող արվեստագետների և ծառից պոկված տերևի նման դողացող մտավորականների:

գործընկերներ

webtv.am

ՄԻՇՏ ՄՇԱԿՈՒՅԹԻ ՀԵՏ

zham.ru

ЖАМ-ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԺԱՄԱՆԱԿ

http://www.greentravel.am/en

ՃԱՆԱՉԻՐ ԿԱՆԱՉ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ, ԱՊՐԻՐ ԵՐԿԱՐ

mmlegal.am

ՄԵՆՔ ԳԻՏԵՆՔ ՁԵՐ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԸ