ՏԵՍԱԿԵՏ

«Մի անջատեք ուղեղը. դա չարդարացված շռայլություն է հայերիս համար...». ԴԱՎԻԹ ԽԱՉԻՅԱՆ

Եթե մենք ինքներս չգնահատենք մեզ ու մեր արժեքները, ուրիշները դա երբեք չեն անելու: Իսկ ֆիլմ նայելիս մի անջատեք ուղեղը: Երբե՛ք մի անջատեք: Դա մեզ՝ հայերիս համար չարդարացված շռայլություն է:

«Արևելքից մոգեր եկան...». ԴԱՎԻԹ ԽԱՉԻՅԱՆ

Քրիստոնեության ընդունումից հետո Հայոց աշխարհում ավերվեցին բոլոր նախաքրիստոնեական հուշարձանները, մինչդեռ Հռոմում և Հունաստանում դրանք մնացին: Ինչու՞: Խաչիկ Չալիկյանի կարծիքով հիմնական պատճառն այն էր, որ հզոր քաղաքակիրթ աշխարհը փորձեց մաքրել այն հետքերը, որոնք շատ ավելի մեծ արժեք ունեին:

«Քաղաքականությունը պետք է թևեր տա հայկական կինոյին...». ՍՅՈՒԶԱՆ ԽԱՐԴԱԼՅԱՆ

Հայկական ֆիլմը պետք է լինի որակյալ, պատմությունների լայն ներկապանակով, ինչպես մեր հասարակության հայելի, պատմի բոլորի մասին և ներգրավի բոլորին: Հայկական կինոնկարը պետք է լինի ակնհայտ մատչելի ամբողջ երկրի տարածքին ու նաև՝ միջազգայնորեն գրավիչ:

«Յասոնը եղել է Հայաստանում». պնդում է ԴԱՎԻԹ ԽԱՉԻՅԱՆԸ

Հույները հավատում են իրենց առասպելներին, հրեաներն՝ իրենց, հնդկացիներն էլ՝ իրենց: Էլ չեմ խոսում հնդիկների և մյուսների մասին: Ամբողջ աշխարհն է խարխափում իրականության և լեգենդների սահմանագծի բավիղներում: Շատ դժվար է նկատել, թե որտեղ է ավարտվում մեկը և սկսվում մյուսը:

«12, թե՞ 7. Հայոց մայրաքաղաքները...». ԴԱՎԻԹ ԽԱՉԻՅԱՆ

Հաճախ եմ տեղի-անտեղի լսում այն կարծրատիպային միտքը, թե Հայաստանը թափառող մայրաքաղաքների երկիր է եղել:

«Մի՞թե մենք հապաղելու ժամանակ ունենք, կամ Ճրագալույցի պատարագը…». ԴԱՎԻԹ ԽԱՉԻՅԱՆ

Հիրավի, ինչու՞ չասել՝ «Հիսուսը հարություն առավ մեռածներից»: Չէ՞ որ դա հասկանալի կլինի բոլոր հավաքվածներին: Մի՞թե Հռոմի պապն իր պատարագներն ու քարոզները լատիներեն է կարդում… Կամ Անգլիկան եկեղեցու առաջնորդը մի՞թե հին անգլերենով է մատուցում պատարագը… Չեմ կարծում: Ուրեմն՝ ինչի՞ համար են այդ արհեստական դժվարությունները: Ամեն դեպքում դա անջրպետ է առաջացնում հասարակ հավատացյալների և եկեղեցու միջև: Ավելի վատ բան հնարավոր չէ պատկերացնել:

««Դեպորտի» սպասելիս…». ԱՆԺԵԼԱ ՍԱՀԱԿՅԱՆ

Ի սկզբանե նրանցից ոչ ոք պատկերացում չուներ, թե ինչպիսի դժվարությունների միջով պետք է անցնի ...

«Պոպուլիզմի և բռնության մասին...». ԱՐԹՈՒՐ ԱԹԱՆԵՍՅԱՆ

Նախանձում եմ այն մարդկանց, ովքեր համոզված են, որ այն, ինչ արվում է այսօր, անվերապահորեն ճիշտ է: Միևնույն ժամանակ, ակնհայտորեն տեսնում եմ, որ մենք այսօր փաստացիորեն և բառացիորեն փոխարինում ենք մեկ անձին ու մեկ անհատապաշտությունը՝ մյուսով։ Իսկ անձով պայմանավորված իշխանությունը միանձնյա կառավարում է՝ ավտորիտարիզմ։

«Տերերի ու որբերի ժամանակը». ԱՐԱՅԻԿ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ

Վերջին օրերին բազմաթիվ անգամներ ու տարբեր առիթներով հիշեցվեց «Հաղթանակները հազար ու մի տեր ունեն, պարտությունները որբ են» արտահայտությունը:

«…Ու նորից երգում ենք․ «հաղթանակը մերն է․․․». ԱՆԺԵԼԱ ՍԱՀԱԿՅԱՆ

Վարժվել ենք, հարմարվել, հայրենասիրական երգերով փարատել մեզ, ապրել հույսով, թե մի օր «պիտի հասնենք մը էրգիր» և դեռ տեղ չհասած, արդեն մյուս էրգիրն է մեր ձեռքից գնում, զոհեր ենք տալիս, արյուն է հեղվում ու նորից երգում ենք․ «հաղթանակը մերն է․․․»։

գործընկերներ

webtv.am

ՄԻՇՏ ՄՇԱԿՈՒՅԹԻ ՀԵՏ

zham.ru

ЖАМ-ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԺԱՄԱՆԱԿ

http://www.greentravel.am/en

ՃԱՆԱՉԻՐ ԿԱՆԱՉ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ, ԱՊՐԻՐ ԵՐԿԱՐ

mmlegal.am

ՄԵՆՔ ԳԻՏԵՆՔ ՁԵՐ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԸ