«ՀԱՅԵՐ» մեդիահարթակ
«ՀԱՅԵՐ» մեդիահարթակ

 

Մենք

հավատում 

ենք

մեզ:

«Չարենցը՜, Պուշկինը՜, Գոգոլը՜, Մոգոլը՜…»

Նրանց սերունդն այն երջանիկներից չէր, որն իր երկրի, հայրենիքի, իր սիրո ու կարոտի, իր տառապանքի ու հրճվանքի մասին կարող էր ավելի բարձր ձայնել, քան իրեն բաժին ընկած երկրում հնչող ձայների բարձրությունն էր: Ու նրանց սերն առ հայրենիք, նրանց կարոտներն ու տառապանքները մնացին տողատակերում:

«Ինքը երկնքի՛ աստղ է...». ԱՆԵՏ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ

Ճիշտ այն պահին, երբ Երևանի կենտրոնում՝ «Ոսկե Ծիրան»-ային ծնունդ աստղային պուրակում, բացվում էր Վարպետի՝ Ֆրունզե Դովլաթյանի աստղը, Երևանի արվարձաններից մեկում մենք սպասում էինք «Դովլաթյանի» Սոնային: Ինչո՞ւ հենց «Դովլաթյանի» Սոնայի հետ որոշեցինք հանդիպել այդ խորհրդավոր օրը, դժվար է ասել: Գուցե այն պատճառով, որ մենք նրան որոնել էինք շա՜տ երկար:

«Մեզ երբեք չասաց, թե ինչ պետք է անենք...». ԱՆԵՏԱ ԵՐԶՆԿՅԱՆ

Չկան նրա Երևանի մարդիկ, նրանց սերերը, նրանց օրերը, նրանց գիշերները, նրանց մտերմությունները: Չկա նրանց քաղաքը: Բայց, բարեբախտաբար, կան սերունդներ, որ հիշում են այն Երևանի մարդկանց, նրանց քաղաքն ու պատվում են նրանց, որովհետև նրանք հիշողության մեջ են և ուրեմն՝ ապրում են:

ՄԱՆՈՒԿԻ «Երջանկության մեխանիկան»

«Հիմա ճիշտ է, սենտիմենտալ խոսքեր չեն ասում, բայց առանց սենտիմենտի մարդ ո՞նց ապրի էս անտեր աշխարհում: Չորս բոլորդ այնքան գորշություն կա, որ երբ մի լուսավոր կետ ես գտնում՝ ուզում ես թիթեռի նման անընդհատ շուրջը պտտվել, պտտվել...»:

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԼՈՒՅՍԵՐԸ. Արևշատ Մելիքսեթյան

Աշխատասիրությունը պետք է մշակույթ լինի: Մենք մշակույթը փոխելու խնդիր ունենք: Աշխատասիրությունը չի կարող արդյունք չտալ: Չեմ ճանաչում արդյունքի հասած որևէ մարդու, որն աշխատասեր չէ: Ես սիրում եմ հայտնի մարդկանց կենսագրականներ կարդալ և, ասեմ, որ հարյուր տարի առաջ, թե այսօր՝ կապ չունի, խնդիրը նույնն է:

«Կամ շատ լավը, կամ՝ ոչինչ». ԱՐԱՔՍՅԱ ՄՈՒՇԵՂՅԱՆ

Ինձ ամենաշատը զայրացնում է, երբ երաժշտական կամ որևէ այլ աղբ մատուցելով ասում են, թե տալիս ենք այն, ինչ ուզում է մեր հանդիսատեսը: Դա սուտ է: Մեր հանդիսատեսը շատ ավելի բարձր որակի է, քան նրան ուզում են ցույց տալ:

«Սերը մեր գոյությունն է, մեր կյանքը...» ՔՐԻՍՏԻՆԵ ԽՈՋԱՅԱՆ

Մեծ ցավով եմ ասում, բայց այսօր մենք մի տեսակ հեռացել ենք մեր ինքնությունից, արմատներից: Եվ այս ճգնաժամը դարձել է սովորական կենսակերպ:

«ՀԱՅԵՑՈՂ» տիրուհու գաղտնիքները...

Գուցե պատահական չէ, որ կապույտի երանգներն ու արտացոլանքները առանձնացող գույն են: Գուցե նկարչուհին ցանկություն ունի ասելու, որ «...կապույտի վրա չեն նստում ճանճեր» և բարեխոս լինելով ինքն իր հետ ընդգծում է «...ճահճանման աղտ աղարտի մեջ» մաքուր մնալու փիլիսոփայությանն իր հավատարմությունը:

«Մենք հպարտանալու մեծ տեղ ունենք». ՌՈՒԲԵՆ ՄԻՐԶԱԽԱՆՅԱՆ

«Բոլոր ուսյալ ազգերը հասկացել են, որ հոգևոր առաջընթացի հիմքերից մեկը գեղեցիկ արվեստներն են, և որ վերջիններս ոչ միայն անհրաժեշտ են, այլև պարտադիր՝ բարոյականության, պատվազգացության, վեհության և հայրենասիրության զարգացման համար...». Թեոդոր Ամանի բնորոշումն է:

“JUST DO IT” Monika Mkhitaryan

It is always pleasant when people recognize your family name and speak about your brother. He is our pride as a person and a professional.

գործընկերներ

webtv.am

ՄԻՇՏ ՄՇԱԿՈՒՅԹԻ ՀԵՏ

zham.ru

ЖАМ-ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԺԱՄԱՆԱԿ

http://www.greentravel.am/en

ՃԱՆԱՉԻՐ ԿԱՆԱՉ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ, ԱՊՐԻՐ ԵՐԿԱՐ

mmlegal.am

ՄԵՆՔ ԳԻՏԵՆՔ ՁԵՐ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԸ